Wielkopolski Park Narodowy

Jeziory 1, 62-050 Mosina
Czerwona oznacza Twoją lokalizację. Kliknij prawym przyciskiem na mapie, aby ją zmienić.

Wielkopolski Park Narodowy


  • Parking


Opis

Muzeum Przyrodnicze Wielkopolskiego Parku Narodowego w Jeziorach otwarto w maju 1998 roku. Ekspozycja stanowi kontynuację, a jednocześnie zmodernizowaną i rozbudowaną kolekcję zbiorów Muzeum Przyrodniczego w Puszczykowie. Muzeum w tej miejscowości (leżącej dziś w sąsiedztwie Wielkopolskiego Parku Narodowego) oficjalnie otwarto już 4 sierpnia 1952 roku, tj. wcześniej niż ukazało się Rozporządzenie Rady Ministrów o utworzeniu Wielkopolskiego Parku Narodowego (1957 r.). Aktualnie stała ekspozycja Muzeum Przyrodniczego WPN prezentowana jest w czterech salach wystawowych znajdujących się na parterze budynku Dyrekcji Wielkopolskiego Parku Narodowego w Jeziorach. Dla potrzeb edukacyjnych (wystawy czasowe) wykorzystywany jest również hol pałacu. Sam budynek Dyrekcji WPN stanowił niegdyś rezydencję namiestnika tzw. Kraju Warty Artura Greisera, a po wojnie pełnił rolę prewentorium dla dzieci zarażonych chorobami płuc.

Rozwój świata zwierzęcego zamieszkującego Wielkopolski Park Narodowy następował równocześnie z kształtowaniem się szaty roślinnej i podlegał podobnym zmianom. Na obraz współczesnej fauny składają się gatunki przybyłe do Parku w różnych okresach, począwszy od ostatniego zlodowacenia. Najbogatszy jest oczywiście świat bezkręgowców. Stwierdzono tu dotąd występowanie ok. 4000 gatunków tych zwierząt, choć nie jest to z całą pewnością liczba ostateczna. Wśród mięczaków (ponad 100 gatunków) bardzo cenne, choć niewielkie (kilka mm) są ślimaki lądowe z rodziny poczwarówkowatych (Vertiginidae) – poczwarówka jajowata i zwężona. Są niezwykle wrażliwe na niekorzystne zmiany zachodzące w środowisku pod wpływem działalności człowieka, takie jak zanieczyszczenia, osuszanie terenów podmokłych, wykaszanie czy wypasanie zwierząt.
Ukształtowanie rzeźby terenu Wielkopolskiego Parku Narodowego jest bezpośrednio związane z działalnością lądolodu w okresie 70 - 10 tysięcy lat temu (zlodowacenie bałtyckie, faza leszczyńska). Największą powierzchnię Wielkopolskiego Parku Narodowego zajmuje wysoczyzna morenowa zbudowana z glin, piasków i żwirów zwałowych, a jej najwyższe wzniesienie to Osowa Góra, której wysokość to 132 m n.p.m. Obszar wysoczyzny morenowej rozcinają wyżłobione przez lądolód bruzdy, tzw. rynny. Są one ważnym elementem rzeźby parku. Rynny polodowcowe wypełnione są jeziorami rynnowymi o stosunkowo dużych powierzchniach i głębokościach, wśród których wyróżnić można:
1) rynnę jezior Chomęcickiego, Rosnowskiego, Małego i Jarosławieckiego,
2) rynnę jezior Góreckiego, Kociołek i Budzyńskiego,
3) rynnę jezior Łódzko-Dymaczewskie, Witobelskiego i Tomickiego, odgałęzieniem tej rynny jest rynna jezior Dębno – Bochenek, Lipno.

Regulamin i warunki

Regulamin i warunki:
  • Bilety wstępu do Muzeum Przyrodniczego Wielkopolskiego Parku Narodowego dla zwiedzających indywidualnych w cenie 1 zł od osoby po okazaniu Mosińskiej Karty Mieszkańca w kasie biletowej (sklepik przy Muzeum Przyrodniczym WPN).

Aby skorzystać z rabatu:
1. Poinformuj obsługę o posiadaniu Karty Mieszkańca i udostępnij ją obsłudze przed zakupem usługi.
2. Twoja Karta zostanie zweryfikowana za pomocą urządzenia mobilnego.
3. Po pozytywnej weryfikacji Karty, otrzymasz rabat na wybraną usługę.